We denken vaak dat een 'sterke vrouw' een vrouw is die voor zichzelf opkomt en zich niet zomaar uit het veld laat slaan. Dit 'sterk zijn' is echter vaak verharding. Een copingsmechanisme, oftewel aangeleerd gedrag, dat ingezet wordt in lastige situaties om je te beschermen. Als kind had je dit nodig om met situaties om te gaan. Nu, als volwassen vrouw, zorgt het ervoor dat je jezelf kwijt raakt. Jij wilt namelijk 'gewoon' liefde en verbinding. Dit 'sterk zijn' houdt je daar weg. Denken en controle in plaats van voelen en meebewegen. 

Alles wat je wilt, is er al, precies waar jij muurtjes hebt gebouwd... Als jij hier naartoe durft te bewegen, in plaats van ervandaan. Vanuit die beweging ontstaat verbinding, met jezelf, je lichaam en anderen. Alleen op die manier kan je weer zingeving gaan ervaren en zuiver liefde ontvangen en geven.

Innerlijke kracht is dus iets anders dan 'sterk' zijn. In plaats van hard, is het zacht, omdat je vanuit compassie en verbinding, je hart blijft openstellen. Wat er ook gebeurt, omdat je weet dat jij álles kan dragen, hoe pijnlijk ook. Dan kan je léven, puur, compleet met alles wat daar bij hoort.